Czy warto ratować świat, jeśli życie jest do niczego? - Shaun David Hutchinson "We Are The Ants"

   Czasy szkolne już dawno za mną, ale wspominam je raczej z rozrzewnieniem i przyjemnością, niż z ulgą, że już się skończyły. Nigdy nie należałam do grupy popularnych uczniów, nie byłam również klasowym klaunem, ot plasowałam się gdzieś pośrodku. Może dlatego nie mam złych wspomnień związanych z kolegami/koleżankami z klasy? Nikt nigdy mi nie dokuczał, nikogo specjalnie nie interesowało, co mi chodzi po głowie, z wszystkimi miałam dobry kontakt. Na pewno wpływ na dobre stosunki w klasie miało również to, że było nas mało, paręnaście osób, a także specyfika samej szkoły muzycznej. Jak wyglądałoby moje życie, gdybym chodziła do "normalnej" szkoły, w której klas jest kilka, a każda z nich to kilkadziesiąt osób? A gdybym jeszcze dodatkowo była inna, odstająca od reszty, nie potrafiąca sobie znaleźć miejsca?

   "We Are The Ants" Shauna Davida Hutchinsona opowiada o Henrym Dentonie, chłopaku, któremu świat z lubością stawia kłody pod nogi. Mieszka z wiecznie zapracowaną matką (ojciec znikł z obrazka dobrych parę lat wcześniej) i starszym bratem, którego nic tak nie raduje, jak "przyjacielskie" znęcanie się nad młodszym rodzeństwem. W szkole Henry, pochodzący z niezbyt bogatej rodziny, stanowczo nie należy do uczniów popularnych, wręcz przeciwnie, jest celem ciągłych ataków grupki klasowych łobuzów. Życie osobiste naszego bohatera leży w rozsypce po tym, jak jego chłopak popełnił samobójstwo, nie zostawiając żadnego wytłumaczenia, dlaczego. Na dodatek sprawy komplikuje fakt, że od trzynastego roku życia Henry'ego co jakiś czas porywają kosmici, którzy pewnego dnia dają mu 144 dni na wciśnięcie czerwonego guzika i ocalenie świata przed katastrofą. Problem polega na tym, że Henry nie jest pewien, czy świat warto ocalić.

   "We Are The Ants" nie jest jedyną książką poruszającą tematykę samobójstwa ukochanej osoby, problem prześladowania w szkole czy też tematykę homoseksualną. Przeczytana przeze mnie w zeszłym roku "History Is All You Left Me" Adama Silvery wykorzystywała podobny koncept. O ile jednak do książki Silvery miałam parę zarzutów, przede wszystkim dotyczących głównego bohatera, o tyle "We Are The Ants" oczarowała mnie całkowicie i szybko wskoczyła na listę najlepszych książek 2017 roku, a także na listę moich ulubionych młodzieżówek wszech czasów. Po ponownym przeczytaniu jej teraz stwierdzam, że o jej uroku stanowi zarówno sama historia, jak i sam Henry. Niech Was nie zwiodą wspomniani wcześniej kosmici, książka Hutchinsona to historia o dojrzewaniu, o radzeniu sobie z problemami wykraczającymi poza życie szkolne, nawet te wypełnione znęcaniem się nad głównym bohaterem przez innych uczniów, to opowieść o depresji, nienawiści do świata, ale także historia małych radości i wielkich kroków w drodze do pokonania przeciwności losu. Henry jest bohaterem, który ujął mnie swoją inteligencją, spojrzeniem na świat, siłą, z istnienia której sam nie zdaje sobie sprawy, a także swoimi wadami, czyniącymi z niego postać bardzo rzeczywistą, której trudno nie współczuć i nie trzymać za nią kciuków. Zresztą świat opowieści wypełniony jest ciekawymi postaciami. Dentonowie, mimo swoich problemów, to jedna z sympatyczniej przedstawionych rodzin w książkach młodzieżowych (a o takie, mam wrażenie, w młodzieżówkach trudno), Audrey, przyjaciółka Henry'ego i Jesse'ego to dziewczyna, która też ma swoje demony, a mimo to staje murem za głównym bohaterem. Moją osobistą faworytką jest panna Faraci, nauczycielka nauk ścisłych, która nie tylko szaleje na punkcie swoich przedmiotów, ale także naprawdę stara się pomóc swoim uczniom, nawet jeśli porywani są przez UFO.

   Co do kosmitów... Czy naprawdę istnieją, czy są tylko wytworem rozchwianej psychiki bohatera? O tym każdy czytelnik musi zadecydować sam.

   Mam nadzieję, że książka Hutchinsona zostanie wydana w Polsce i wielu czytelników towarzyszyć będzie mogło Henry'emu w jego drodze do podjęcia decyzji, czy świat mimo wszystko wart jest tego, by go ocalić.

tytuł: We Are The Ants
autor: Shaun David Hutchinson
wydawnictwo: Simon Pulse
liczba stron: 464


ocena: ★★★★★